Czasami lepiej być niższym

Wyższe kobiety mają nieco wyższe ryzyko zachorowania na raka niż panie o niższym wzroście – wynika z badań, które publikuje pismo „Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention”. Zmiana jest szczególnie widoczna u kobiet po menopauzie.

Poza podwyższonym ogólnym ryzykiem raka, wysokie kobiety były bardziej narażone na takie nowotwory złośliwe, jak czerniak, szpiczak mnogi (nowotwór wywodzący się z komórek odporności), rak piersi, jelita grubego i odbytnicy, endometrium (tj. śluzówki macicy), nerki, jajnika oraz tarczycy – wykazali badacze z Albert Einstein College of Medicine w Nowym Jorku razem z kolegami z innych ośrodków naukowych w USA.

„Byliśmy zaskoczenia liczbą lokalizacji nowotworów złośliwych, które miały pozytywny związek z wysokim wzrostem - komentuje kierujący badaniami dr Geoffrey Kabat. - Ostatecznie, rozwój nowotworu jest wynikiem procesów związanych ze wzrostem, zatem logiczne jest, że hormony lub inne substancje, od których zależy to, jak wysocy rośniemy mogą też wpływać na ryzyko raka".

Naukowcy pod jego kierunkiem przeanalizowali dane zebrane wśród blisko 145 tys. kobiet po menopauzie. Wszystkie były uczestniczkami znanego długofalowego studium pt. Women's Health Initiative, którym objęto panie w wieku 50-79 lat. W ciągu średnio 12 lat, kiedy śledzono stan zdrowia kobiet, zdiagnozowano wśród nich blisko 21 tys. przypadków nowotworów złośliwych.

Analizowano związek między wzrostem a ogólnym ryzykiem zachorowania na nowotwór, jak również ryzykiem zachorowania na jeden z 19 rodzajów nowotworów, w różnych lokalizacjach.

W analizie uwzględniono znane czynniki ryzyka raka, jak palenie papierosów, wiek, stosowanie hormonalnej terapii zastępczej, która może mieć wpływ na rozwój niektórych nowotworów (powiązano ją m.in. z nieco wyższym ryzykiem raka piersi).

Okazało się, że dla każdych 10 dodatkowych centymetrów wzrostu ogólne ryzyko zachorowania na nowotwór złośliwy rosło o 13 proc. Wyższy wzrost kobiet był również związany z większym prawdopodobieństwem zachorowania na konkretne rodzaje nowotworów złośliwych, w tym na raka piersi, tarczycy, odbytnicy, nerki, trzonu macicy, jelita grubego, jajnika. W przypadku raka tarczycy oraz szpiczaka mnogiego ryzyko było wyższe o 29 proc. dla każdych dodatkowych 10 cm wzrostu.

Zależność ta była podobna niezależnie od grupy wiekowej i dochodów pań.

Zdaniem autorów pracy, być może znalezienie wariantów genów, które wpływają na wzrost człowieka i jednocześnie na ryzyko raka pomogłoby lepiej zrozumieć wykryty związek.

Jak skomentował dla serwisu MedPage niebiorący udziału w badaniach Tim Byers z University of Colorado Cancer Center w Aurora (Kolorado, USA), wyniki te stanowią potwierdzenie dla wcześniejszych obserwacji. Nowością jest jednak to, że naukowcy stwierdzili też związek między wyższym wzrostem a kilkoma konkretnymi rodzajami nowotworów, z którego dotychczas nie zdawano sobie sprawy.

Specjalista zaznaczył zarazem, że ryzyko zachorowania na nowotwór było w przypadku wysokich pań umiarkowanie podwyższone.

Jego zdaniem badanie to sugeruje, że w życiu może istnieć taki okres - a jest nim okres dojrzewania – gdy czynniki hormonalne lub związane z odżywianiem się ustanawiają większe predyspozycje do raka na całe życie.

Z drugiej strony związek między wzrostem a ryzykiem raka nie ma w rzeczywistości żadnych istotnych skutków klinicznych, ocenia Byers. „Ludzie, którzy są wyżsi nie powinni być częściej poddawani badaniom przesiewowym, a osobom niższym nie można powiedzieć, by nie martwiły się o palenie tytoniu lub inne czynniki ryzyka raka” - powiedział ekspert.

Jak zaznaczają autorzy pracy ma ona pewne wady, gdyż nie uwzględniono w niej np. długości nóg, czy wysokości ciała w pozycji siedzącej, które są lepszym wskaźnikiem niż sam wzrost oddziaływania hormonu wzrostu na organizm przed i po okresie dojrzewania. Ponadto, w badaniami nie objęto mężczyzn oraz pań przed menopauzą.

Nie zebrano też danych na temat wszystkich czynników mogących mieć potencjalny wpływ na ryzyko raka, jak np. fototyp skóry (oceniany na podstawie koloru skóry, włosów i oczu) oraz ekspozycji na słońce, które mają istotne znaczenie dla ryzyka zachorowania na czerniaka.